حس زیبای این روزهای من...

سلام دوباره به دنیای مجازی، به خونه ی مجازی... به دوستای واقعی در دنیای مجازی...

این روزها پرم از حسای خوب ..حس حضور خدا.. حس معجزه..

با تمام وجودم دارم حس های جدید و قشنگی رو تجربه میکنم... و گاهی به وجد میام ..گاهی بغض میکنم گاهی از شدت خوشحالی سر از پا نمیشناسم..

چه حسی قشنگ تر از اینکه بستری باشم برای رشد یک موجود پاک و خدا  من رو لایق دونسته باشه برای این معجزه..

از نظر من هر تولدی یک معجزه اس..

خدایا میدونم که همراه من  و کوچولوی پاکم هستی..

خودمون رو به دست تو میسپارم و به شدت مطمئنم که هوامونو داری مثل همیشه..

خدایا شکــــــــــــــــــــــــــــــرت  5 مهر ماه بعد از چند روز که به وضعیتم مشکوک بودم همراه مبین رفتیم برای آزمایش ..

چقدر هردو نگران و هیجان زده بودیم اما هیچکدوم به رو خودمون نمی آوردیم..

ساعت 1 ظهر بود که مبین با برگه جواب آزمایش اومد خونه و از پشت آیفون عدد رو خوند و مطمئن شدم که مثبته...

خیلی خوشحال بودیم و البته گاهی خیلی نگران.. چرا که واقعا مسئولیت بزرگیه...

خدایا توانایی این رو بهمون بده که پدر مادر خوبی باشیم برای فرزندمون...